eskiden nerde sahlep içilir, hangisininki doğaldır, hangisininki tazedir bilirdim. ama sahlepli günler biter bitmez, dedemli günler başladı.
geçen yine dedemle otururken 'arka sıradakiler' adlı ulvi eserde bir genç kızımızın başına gelenleri anlattı bana, anlatamadı daha doğrusu, duygulandı, sesi titredi. "çok kötü şeyler yaptılar kıza" dedi.
2.1.10
en büyük kararım kararsızlığım
hikmetinden sual olunmaz, lodoslu günler hepimizi ipe dizdi. ben de düşündüm, boş durmadım, ev ekonomisi yaptım. yılbaşından kalan şarapla, elmalı pasta; tarihi geçmek üzere olan sütle de cupcake yaptım. finallere boyun eğmedim asai üzümlü sakız çiğnedim. eldeki bölük pörçük, parça pinçik notları toparlarken zişan'ı çok sevdiğimi farkettim. sonra bir kere belen'i gördüm geçen, özlediğimi farkettim ama bir şey demedim.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
