6.1.11

we are turkish airlines, globally yours

boeinglere biletler alındı, gidiliyor vallahi. uçaktan korkmam, korkup da yanımda sakinleşmeyi bekleyen insanlara da iyi geldiğim söylenemez. ama yine de yalan söylüyorum "merak etme yanında ben varım" diye. son günlerimi "uçak düşer mi, pencere kenarına oturabilir miyim, o gün kar yağar mı?" tasasıyla geçirmek istemiyorum zira.

erasmus tebdili mekandır dedim sözde ama 4 kişi beraber gitmemiz de baya yenilikçi oldu gerçekten. zaten almanya'ya gidiyoruz, ne kadar yabancılık çekip özleyebiliriz bilmiyorum.
bütün bunların yanı sıra hala finallerim devam ediyor, hala proje yapıyorum ve tabi ki hala annem arkamı topluyor. vize evraklarımı hazırlıyor, benim için hostel araştırıyor, erasmus'a gidip dönenleri bulup bilgi alıyor, kendince eksik listesi yapıyor. çok harikulade.

bütün arkadaşlarıma, kuzenlerime, hatta yeni tanıştığım insanlara "ben gidince gelin, gezeriz" diyorum. attendance olmayan okullara güvenim tam çünkü. ipimi koparmışçasına gezeceğim hayalleriyle yaşasam da, her gün seyahat programları izleyip not alsam da 657'ye tabi memur hayatı yaşayacakmışım gibi geliyor. alacağım 5 dersten 4 ü'nün finans olması ve benim sırf finans finaline çalışmamak için şu an bunu yazdığım gerçeği tüm tabloyu yansıtıyor sanırım.

bugün o.t.'nin finalinde bi hastalığın ingilizcesini hatırlayamadım örneğin. sonra sınavdan çıkıp almancasına baktım. böyle de sonuç odaklıyımdır.