sevdiğim şarkıları dinleyemiyorum, yeni filmler izleyemiyorum, görmek istediğim insanları göremiyorum, konsere gidemiyorum, ders çalışamıyorum, eski arkadaşlarımı özlüyorum, gergin olduğumda beni anlayan birini bulamıyorum ama üzgün olduğumda da konuşacak birini bulamıyorum. sık sık üzülüyorum ama hassas olmamakla itham ediliyorum. o yüzden fedakarlık elimizin kiri, duvar süsü, masa örtüsü, kapı arkası askısı, ayakkabı boyası.
skip to main |
skip to sidebar
komşuda pişer
Blog Archive
- Temmuz 2012 (2)
- Haziran 2012 (1)
- Nisan 2012 (3)
- Mart 2012 (4)
- Şubat 2012 (1)
- Haziran 2011 (2)
- Mayıs 2011 (1)
- Mart 2011 (1)
- Şubat 2011 (1)
- Ocak 2011 (1)
- Temmuz 2010 (1)
- Mayıs 2010 (2)
- Nisan 2010 (2)
- Mart 2010 (2)
- Şubat 2010 (1)
- Ocak 2010 (2)
- Aralık 2009 (5)
- Kasım 2009 (10)
- Ekim 2009 (11)
- Eylül 2009 (7)
- Ağustos 2009 (6)
- Temmuz 2009 (8)
- Haziran 2009 (7)
- Mayıs 2009 (12)
- Nisan 2009 (1)
- Mart 2009 (5)
- Şubat 2009 (7)
- Ocak 2009 (13)
- Aralık 2008 (11)
- Kasım 2008 (10)
- Ekim 2008 (12)
- Eylül 2008 (30)
- Ağustos 2008 (17)
4 yorum:
vefa bozacısı var bi de.
leblebili.
İçinde bulunduğum durumu başkasından bu kadar net duymak biraz koysa da benden başkasının da benle aynı duyguları paylaştığını bilmek bir nebze rahatlattı beni.. tam bir insanoğlu davranışı benimki: ben çekiyorum, herkes çeksin.. kötüyüz, çok kötüyüz.. belki de sadece ben, bilemiyorum..
fedakarlık elimizin kiri, ayakkabı boyası.
bunu sevdim.
Yorum Gönder