17.2.10

soprano

her dersin, bilim ve sanat arasındaki o devasa çukuru incecik bir çizgi yapıp, kendisini her ikisine de zaman zaman dahil olan ama asla ve katta kesin yerini belirleyemeyen, nevrotik ve paylaşılamayan olma çabasının karşısında alkış tutup, kadeh kaldıracağım. sonraki vakitlerimde okulun farklı yerlerinde unuttuğum hırkamı, gözlüğümü, defterimi ve mp3 çalarımı arayacağım. biraz daha zamanım kalırsa bir çizelge yapıp, uzun zamandır görmediğim, çürümeye yüz tutmuş arkadaşlıklarımı kurtaracağım. eğer kalbim sporlanarak ağzımdan fışkırmazsa zeynep'le göle bile gideriz. çünkü o böyle başkalarının kelimelerini zimmetine geçirirmiş gibi yapmıyor, bazen gel gel bazen git git ama iyi.

Hiç yorum yok: