insanlar. insanlar değişik. insanlar farklı. beni değiştiren etkileri var. beni üzen, şaşırtan, tedirgen eden, sevindiren. var bunlar.
tam bir insana alışmışken gitmesi. gitmesini hiç istememem. onunla birlikte gitmek istemem. geride kalanlar olarak ona el sallamak. üstelik tam da bir yıl önce ondan nefret etmişken, beni bu denli üzdüğü için ona küfür etmişken, benle dalga geçtiği için gözyaşı dökmüşken.
ama sonra alışmam, çok alışmam. aramızda bir sürü düğüm olması. benim zorunlu kalmam. onun gitmesi. benim hiç gidemeyişim. bu yaşamda sıkışıp kalmam. herkesi kırıp geçmem. herkesin beni yavaş yavaş öldürmesi.
yeni insanlar var hep. alışmam gerek. alışmak istemiyorum gibi. sanki. abuklar ve de sabuklar. güldüğüm şeylere gülmüyorlar. bense onların güldüklerine; kendilerini yalnız hissetmemeleri için gülüyorum. bunu neden yapıyorum? iğrenç hissediyorum. her şey boğazımda tıkanıyor.
eskiler yoklar. bi şekilde yoklar. bomboşlar. dopdolular. bana karşı kızgınlıkla dolular. beklerler. beklerler beklerler. hep fazlasını isterler. yorgunum.
hiçbir şeyin anlamı yok. ama her şey fazlasıyla anlam yüklü. göremiyorum, anlayamıyorum. napmam gerektiğini hiç bilmiyorum.
boğazımda büyük bir düğüm var sadece.
4 yorum:
Bilkentte derse ilk girdigim gün aynılarını düsünmüstüm. Nefret gelmisti üstelik. Yurttaki odama donup annemi aradım. Anne ben geliyorum dedim. COk komiksin kızım diyip teli yuzume kapattı. Okula ilk donem hic gitmedim. Ortalamam 0.71'di.
SOnra burdaysam bari yasıyım dedim. Bi baktım, hayat degisti. Ordayken de cok anlamadım. AMa simdi bakıyorum, en guzel dostluklar bana kalmıs.
Simdi hepsi bogazımda dugum, evet dugum. Ama ozlemekten.
Senin de boyle olacak. EMin ol. Aslında senle aynı seye gülmüyo dedigin insanların, aslında aynılarına guldugunu goruceksin. Hatta daha guzel gulucek seyler ogreniceksin, sadece "sizin" guldugunuz seyler olacak.
Alısmak, sevmekten daha zor geliyo diye bosuna solememis Selami Sahin.
"Kolay mi aglamadan kabullenmek herseyi?
Kolay mi mutlu olmak en zor aninda?
KOlay mi bir alıskanlık zinciri boynunda
Hukmeder benligine, İStemesen de..." Bu yurtta masamda asılıydı, ben yazıp asmıstım...Dusun!
Sadece kalbini ac. yeter, gider.
(herkesten ozur bu kadar uzun yazdıgım icin)
"hüma"nın girişi gibi bi giriş yapıcam sanırım ama senin gibi, benim gibi, "hüma" gibi milyon tane örnek var. Yani yalnız değilsin bunu bil öncelikle ;)
Geçen yıl Selçuk Üni.yi kazanıp Konya cehennemine düştüm, normalde ailem falan Ankara'da yaşıyoduk ki hala yaşıyoruz çok şükür :) Konya cehennemi diyorum ama geçen yıl ağzıma takılmış bi kalıp olduğundan dolayı. Geçen yıl, okul hayatımın başladığı ilk zamanlar, yurtta kalıyorum, tanıdık yok, herkes yabancı. Benim ne işim var ya burda diye sorduğum milyon tane anım vardır kesin. Düşüncek o kadar da çok zamanın oluyo ki, kafayı yiyosun resmen. Çevrendeki insanlar bi süre için sadece "çevrendeki insanlar", ama sonra bakıyosun onlarda senin gibi, aynı yabancılığı çekiyolar, aynı çekingenliği yaşıyolar. Ee ne gerek var ki hala kendimi soyutluyorum diyosun sonra. Aslında bence tüm bunların sebebi ilk defa kendimizi bilerek yani en azından büyümüş bi şekilde yepyeni insanların olduğu bi ortama girmemiz. Kreşte, ilkokulda zaten o kadar kolaydı ki yeni bi çevreye girmek, şimdi hatırlamıyorum bile. Lisede de en azından ufak bi tebessüm vardı yüzümüzde. Artık büyüdük ve herşeyin farkında olarak insanları seçerek hayatımıza alıyoruz e tabi bide alışkanlık olduğundan geçmiştekileri hayatımızdan çıkartamıyoruz. Aklın hep geçmişte.. Neyse sonuç olarak şuan gerçekten konya'daki arkadaşlarımı özledim, artık diyorum tatil amma uzun sürdü bi dönsem :) bu kıvama geliyosun yani, "yeter ki açık olsun perdeler" ;)
Bu arada benimki de uzun oldu sanırım ama konu bunu gerektiriyo :)
ilk kez okuduk seni...kafan oldukça karışmış...
başarılar dileriz...
boşverin bunları.
ölüm var mı?
.....
hani ölenin peşinden kendini öldürsen bile yetişemezsin de o yüzden söyledim.
eğer ölüm yoksa panik yok.
ayrılık ne kadar uzun,
kavuşmak o kadar muhteşem. dünya küçük.
o boğazın arasıra düğümlenecek
acizliğinin farkına varacaksın.
yaşayacaklarını sen belirleyemezsin.
hep direksiyonu elinde sanar insan.
oysa sen kendi hayat otobüsünde arkabeşli de oturuyorsun.
geleni gideni pencereden seyret.
camdan aşağı sarkma.
birgün gitti sandığın el kaldırır bir durakta.
belki koltuğunu bi başkası almıştır çoktan.
o da kalıverir ayakta....
.......
gitmeseymiş canım a aaaa!
Yorum Gönder