topuklu ayakkabıları sevmezdim. küçükken çok ses çıkarttıkları gerekçesiyle annemin stiletto topuğunu kırmışlığım bile vardır. bu yıla kadar da giyeceğimi tahmin etmezdim. 40 yaşına gelsem ve iş toplantılarına bile gitsem düz bi pabuç giyeceğimi iddia ederdim. hele bir konferans için topuklu ayakkabı alış-verişine çıkacaksın deseler güler geçerdim.
ve evet aldım. hatta sevdim. bir sürü yer gezdim en rahatı şimdilik mudo.
6 yorum:
ya nine west canim ? ve bahceli'de mini mini bir dukkanda steve madden satan o amca ?
aa tutku nine west'i unuttum =) yarın hemen gideyim de çeşit olsun. bi tane ayakkabıyla koca seminer bitmesin.
ama bahçelideki amcayı bilmiyorum nerde tam?
ayrıca özlemişim.
sonra, laura ashley'in ayakkabi koleksiyonu. neydi markasi, charles&keith. yok boyle bir rahatlik.
incecik topuklu bot aldim ben ordan. sabahin 7sinde giyiyorum ise gitmek icin. 6da eve geldigimde, hala hic bir aci yok.
yaz artık, çok uzun zaman oldu :/
ben günlük hayatta giyemiyorum ama kutu kutu pense topuklu ayakkabılarım var özel gecelere (ögh) ve yazın elbiselerin altına giyilmek için saklanan... çook uzun süre giyilmediği sürece ben pek seviyorum kendilerini :)
ve evet, nine west'ten çok rahat modeller çıkabiliyor.
iki gündür annemin sivri topuk ayakkabılarıyla geziyorum evin içinde. çok güzelmiş. yürümesi zor geldi biraz ama çok sevdim. bu zamana kadar ettiğim tüm laflar töbe, geri.
Yorum Gönder