ölmedim, henüz.
ama şunu anladım ki ben ekip çalışmasıymış, takım ruhuymuş sevmeyen bir insanım. yani adam gibi bir takımın olursa bu takımın çalışması da güzel olur eminim. ama birbirinden sığ ve kıskanç insanlarla çalışmak zorunda kalmak zor dostum zor. bir de ben mülakatlarda çok severim takım çalışmasını demiştim. külliyen yalan. o zaman da yalan söylediğimin farkındaydım biraz biraz. ama bu kadar büyük bir yalan olduğunu düşünmemiştim. günün birinde iş mülakatı yapacak olursak takım çalışması kısmını es geçiniz. bireysel olarak harikalar yaratabilirim size.
bi de ben istanbula gittiğimde şeker bayramında; bir bloggerı istiklalde görmüştüm. şimdi aklıma geldi, dünya küçük azizim cidden. hadi tunalıda tanıdık birine rastlama ihtimalim çok fazla ama istiklalde bir ankaralı olarak tanıdık görebilme ihtimalim olduğunu gördüm ve bu ihtimali sevdim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
bir bloggeri istiklalde görebilirsin ama internette göremezsin artık.
ama bir fikrim var.
körebe :)
bu zifiri karanlıkta el yordamıyla buluyorum arkadaşları. ne komik, ne acı.
sobe :)
diiyeneeeeeessciii :)
67.138.54.100
207.225.209.66
66.76.175.71
69.111.95.106
66.234.185.2
77.220.15.4
kapıda kalma bunları kullan :)
istiklalde blogger görmek o kadar şaşırtıcı gelmedi bana. ama ankaradan istanbula gelip istiklalde blogger görmek bir hayli garip cidden. gerçi beni de bir başka blogger bodrumda basmış. daha sonra söyledi. bu daha ilginç mesela.
Yorum Gönder